Dawno dawno temu...

Dzisiaj zabiorę Was w małą podróż sentymentalną :-). Otóż dawno dawno temu zaczęła się moja przygoda z rysowaniem i malowaniem. A zaczęła się od pewnego odkrycia. Miałam około 10 lat kiedy moi rodzice kupili większe mieszkanie i w trakcie przeprowadzki wpadł mi w ręce portret mojej mamy narysowany ołówkiem. Był perfekcyjny i piękny. Spytałam się kto go narysował i w odpowiedzi usłyszałam że mój tato (!!!). I właśnie wtedy stwierdziłam że też chcę tak rysować. Po jakimś czasie sięgnęłam też po pastele które jakoś nigdy mi nie podeszły no i w końcu farby. Malowałam i rysowałam przez resztę podstawówki i całe liceum aż przyszedł wybór szkoły wyższej... Wszyscy myśleli że pójdę na akademię plastyczną a ja wybralam studia języka angielskiego :-). I tak powoli coraz mniej sięgałam po ołówki i pędzel... Teraz bardzo pragnę wrócić do tego i mimo że czasu mam strasznie mało to udało mi się coś tam stworzyć. Narazie nic wielkiego a wręcz przeciwnie malutkie akwarele:

Muszę się wszystkiego praktycznie uczyć od nowa. Niby gdzieś tam pamiętam trochę ale jakby nie było miałam 10 lat przerwy... Aż się stresuję bo jeszcze tak "publicznie" swoich prac farbami nie pokazywałam. Zawsze uważałam że lepiej mi idzie rysowanie i dlatego pokazywałam tylko rysunki. Kiedyś musi być ten pierwszy raz... :-). Ale się rozpisałam, mam nadzieję że was nie uśpiłam ;-). 

Dziękuję za wasze komentarze pod poprzednim postem. Córka nas rozbawiła jak nie wiem, jest teraz w takim śmiesznym wieku. A mąż bardzo się ucieszył na wasze ciepłe słowa i aż się zrobił kilka centymetrów wyższy jak mu przeczytałam :-). 

Pozdrawiam Was ciepło!!!